Rozmowa z Pełnomocnik ds. Stosunków Brandenbursko-Polskich

Trzeciego lutego 2020 Prezes GdpN-Sąsiedzi, Christian Schmidt, oraz członek zarządu GdpN-Sąsiedzi, Wilmar Thiemann gościli u Sekretarza Stanu w Brandenburskim Ministerstwie Finansów i Spraw Europejskich i Pełnomocnik ds. Stosunków Brandenbursko-Polskich, Jobsta-Hinricha Ubbelohde.

Wykorzystaliśmy tak spontaniczne zaproszenie, aby przedstawić nasze stowarzyszenie oraz jego wkład do kształtowania brandenbursko-polskiego sąsiedztwa.

W rozmowie wspólnie rozważaliśmy, jakie możliwości nadarzają się w różnych dziedzinach polityki krajowej, aby wyostrzyć świadomość znaczenia Polski jako partnera Brandenburgii. Przy tej okazji nawiązaliśmy do wypracowanego przez nas 24-ro punktowego katalogu możliwości.

Dodatkowo zaproponowaliśmy utworzenie gremium społeczeństwa obywatelskiego, analizująco i doradczo poświęconego stosunkom brandenbursko-polskim.

Pan Ubbelohde docenił nasze nasze zaangażowanie i obiecał zbadać przedstawione przez nas punkty pod kątem ich realizowalności. Cieszymy się, że w Panu Ubbelohde znaleźliśmy w Ministerstwie rozmówcę, dla którego podobnie jak dla nas, stosunki z naszymi sąsiadami na wschodzie posiadają wysoką rangę.

Z perspektywy naszego stowarzyszenia była ta rozmowa bardzo motywująca dla naszej dalszej pracy.

Christian Schmidt  (Tłumaczenie: Irena Dąbrowska)

Aby sie poznać, trzeba sie spotkać

Ważnym elementem aktywności GdpN-Sąsiedzi są spotkania między Niemcami i Polakami. W tym celu organizujemy n.p. wycieczki do Polski, w których w centrum zainteresowania stoją rozmowy z ludźmi.

W tym duchu, jako prezes GdpN-Sąsiedzi urzeczywistniam moje już od dawna rozwijane idee, aby odwiedzać polskich uczniów i stworzyć im możliwość bezpośredniego poznania kogoś z Niemiec.

Na bazie osobistych kontaktów w grę weszła Szkoła Podstawowa Integracyjna Nr. 5, im. Żołnierzy Armii Krajowej, Batalionów „Krawiec“ / NSZ „Mączyński“, w podwarszawskiej miejscowości Konstancin-Jeziorna.

I tak bardzo dobrze pasowało, że byłem w Warszawie i ta szkoła właśnie planowała tydzień poradnictwa zawodowego. Wykorzystaliśmy tą sytuacje, aby opowiedzieć o zawodach w Niemczech, ale także systemie politycznym, społecznym zaangażowaniu oraz stosunkach polsko-niemieckich.

Szczególnie pomocny był dobry kontakt do wysłannika Ambasady Niemieckiej, Knuta Abrahama.

Nawet jeśli czas do terminu był bardzo krotki, poparł on ten zamiar. Na tych zajęciach towarzyszyła mi współpracownica Wydziału Kultury Ambasady, Joanna Janecka.

Wspólnie zaaranżowaliśmy te zajęcia tak, jak byśmy już zawsze razem pracowali. Na prawdę wspaniała współpraca! Podczas gdy ja opowiadałem o moim zawodzie, Joanna Janecka odpowiadała na pytania o służbie dyplomatycznej.

Dla mnie było to szczególnym wyzwaniem, ponieważ spotkanie odbywało sie po polsku. W rezultacie wszystko dobrze przebiegło.

Chyba musieliśmy zrobić bardzo dobre wrażenie, gdyż na koniec towarzyszące nam nauczycielki były pytane przez uczniów, czy nie mogliby uczyć sie Niemieckiego.

Szkoła zarejestrowała nasze wystąpienie także na swojej stronie na Facebooku, tutaj przedstawione w wyciągach:

„Wyjątkowi goście w ramach Tygodnia Doradztwa Zawodowego. Odwiedzili nas: pani Joanna Janecka z Wydziału Kultury Ambasady Niemiec oraz pan Christian Schmidt, policjant kryminalny z Poczdamu a zarazem prezes Towarzystwa Polsko-Niemieckiego Sąsiedztwa (Die Gesellschaft für deutsch-polnische Nachbarschaft – Sąsiedzi e.V.). W zajęciach wzięli udział uczniowie klas uczęszczających na lekcje doradztwa zawodowego, czyli klasy siódmej i ósmej.

Uczniowie zadawali naszym gościom pytania dotyczące ich pracy, ścieżki edukacyjnej, współpracy polsko-niemieckiej, a także różnic i podobieństw między Polską a Niemcami.

Na koniec spotkania nastąpiły podziękowania oraz wymiana upominków (każdy uczeń otrzymał pamiątkę z Ambasady Niemiec). Dyrektor szkoły, pan Artur Krasowki wyraził gościom podziękowania za przeprowadzenie ciekawych zajęć w szkole.”
(Agnieszka Halicka)

W tym miejscu chciałbym złożyć podziękowania Ambasadzie Niemieckiej, w szczególności Knutowi Abrahamowi i Joannie Janeckiej, a także kierowcom Ambasady, którzy zawieźli nas na miejsce.

Dziękuje również Agnieszce Halickiej za jej energiczny wkład, jak i dyrektorowi szkoły Arturowi Krasowskiemu, bez którego zgody to spotkanie nie mogło by dojść do skutku.

Nie chciałbym również pominąć podziękowań dla uczennic i uczniów, którzy wykazali zainteresowanie tymi zajęciami.